Discusbulging en hernia (ook wel discushernia) kunnen gevorderde stadia van discusdegeneratie zijn, maar kunnen ook door een plots trauma optreden. Door deze slijtage van de tussenwervelschijven gaan er kleine scheurtjes ontstaan in de ringen rond de gel-achtige kern. Hierdoor kan het kerngedeelte zich buiten de kraakbeenringen verplaatsen en mogelijks druk geven op omliggende structuren.
Er bestaan verschillende stadia in het ontstaan van een discushernia. Zoals eerder besproken heb je de discusdegeneratie. Dit is het eerste stadium. Als gevolg van veroudering, ontstaan er chemische veranderingen in de discus zonder dat er sprake is van een discusbulging of hernia. Hierbij kunnen er al kleine scheurtjes ontstaan zonder dat er een verplaatsing is van de kern.
Wanneer spreken van discusbulging?
Het tweede stadium wordt gekenmerkt doordat de kern zich deels verplaatst tot in de gescheurde ringen. De buitenste ringen zijn hierbij nog intact, waardoor er een discusbulging of discusprolaps ontstaat. In dit stadium zou er al enige compressie kunnen ontstaan op de zenuwbanen met als gevolg hiervan lokale of uitstralingspijnen.
Als men voldoende relatieve rust neemt en mogelijke bewegingsstrategieën bespreekt met zorgverleners, kan er hier nog voorkomen worden dat dit een hernia wordt. Absolute rust is nooit een aanrader!
En wanneer over hernia of discushernia?
We spreken van een discushernia wanneer we ons in stadium 3 en 4 bevinden. Bij stadium 3 zijn de vezelachtige ringen volledig doorgescheurd en treedt een deeltje van de zachte kern naar buiten. Hier spreken we van een extrusie.
In stadium 4 zijn er kleine losse deeltjes van de zachte kern in het ruggenmergkanaal terecht gekomen die mogelijks op hun beurt op omliggende structuren duwen en lokaal tot irritatie kunnen leiden.
De oorzaken en symptomen van discusbulging en discushernia
Mogelijke oorzaken zijn genetische factoren, veelvuldig voorover buigen en tillen met gewichten, al dan niet gecombineerd met draaibewegingen. Verder hebben mensen die veel in contact komen met trillingen, ook een verhoogd risico op het ontwikkelen van een hernia. Langdurig in eenzelfde houding doorbrengen, zou ook een risicofactor zijn.
Een hernia ter hoogte van de lage rug kan:
- pijn geven in de lage rug.
- en/of uitstralingspijn geven tot in het been en de voet (zenuwwortelpijn, ischias, sciatica). Verder kunnen er tintelingen of een doof gevoel ervaren worden.
Een hernia ter hoogte van de nek kan:
- nekpijn geven.
- En/of uitstralingspijn in de arm en hand (brachialgie en zenuwwortelpijn).
Hoe behandelen?
Wanneer er alleen lage pijn of nekpijn is, zal er conservatief behandeld worden. Dit kan door middel van medicatie en/of kinesitherapie. Men kan ook infiltraties geven met cortisone. Indien er onhoudbare uitstralingspijn is en/of krachtverlies of ernstige klachten optreden die langer dan 6 weken aanwezig zijn, kan er overgegaan worden tot medische beeldvorming (MR of CT-Scan).
Verder kan er een EMG (elektromyografie) gemaakt worden naar de werking van de spieren en zenuwbanen. Men kan overgaan tot een medische ingreep als er blijvende (>6 weken) invaliderende pijn aanwezig is of als er progressieve symptomen aanwezig zijn. Indien er symptomen van het cauda equina-syndroom zijn, is opereren een must.
Mogelijke operaties zijn:
- Anterieure cervicale fusie
- Cervicale foraminotomie
- Lumbale discectomie
Verder zal een voldoende ondersteunende matras cruciaal zijn om de klachten niet te verergeren of zelfs te doen afnemen. Hierbij kan het soms belangrijk zijn dat een ondersteuning aangepast moet worden op basis van de klachten. Dit is helaas niet altijd mogelijk en sterk afhankelijk van wanneer de klachten ontstaan.